مقایسه نگرش و عملکرد دانشجویان پزشکی مقطع بالینی دانشکده پزشکی شیراز در زمینه انواع تقلب دانشگاهی (تقلب در امتحان، تقلب در بالین و تقلب در نوشتن پژوهش و مقاله)

زمینه و هدف: تقلب در دانشگاه می‏تواند پیش‏بینی کننده تقلب در محل کار باشد و تقلب در محل کار بین پزشکان و متخصصان، تبعات منفی را به دنبال خواهد داشت. این مطالعه با هدف تعیین شیوع انواع تقلب در بین دانشجویان پزشکی سه سال آخر دانشکده پزشکی شیراز در سال 1388 انجام گرفت. روش کار: 136 نفر دانشجوی سه سال آخر پزشکی به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و در مطالعه شرکت کردند. ابزار جمع‏آوری داده‏ها، پرسش‌نامه‏ خودایفا بود که روایی آن توسط صاحب‏نظران تأیید گردید و پایایی آن پس از یک مطالعه، 87/0 به دست آمد. داده‏ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون Independent t (برای متغیر جنسیت) در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: همه دانشجویان به سؤالات پرسش‌نامه پاسخ دادند. بدین ترتیب میزان پاسخدهی 100 درصد بود. 64 درصد شرکت کنندگان مرد و بقیه زن بودند. یافته‌ها نشان داد که بیش از 80 درصد دانشجویان حداقل یک بار کپی کردن در طول امتحان را در دوران دانشجویی خود تجربه کرده‏ بودند. همچنین، 25 درصد آنان در نوشتن پایان‏نامه و مقاله حداقل یک نوع سرقت علمی را انجام داده‌اند. عملکرد دانشجویان حاکی از آن بود که 50 درصد آنان در طول دوره بالینی خود حداقل یک بار تجربه تقلب را داشته‌اند. میزان ارتکاب تقلب در دانشجویان دختر به طور معنی‌داری کمتر بود. نتیجه‌گیری: هر چند بیشتر دانشجویان نگرش مثبت دارند و تقلب را امر ناپسندی می‏دانند، اما نیمی از آنان مرتکب تقلب شده‏اند که این موضوع را می‏توان ناشی از استرس امتحان دانست. بنابراین، به نظر می‏رسد باید بر روی رفتارهای دانشجویان کار شود و آموزش‏های لازم به آنان در این زمینه ارایه گردد؛ به طوری ‏که داشتن استرس دلیلی برای انجام تقلب نباشد و این پدیده در عمل مهار شود.